کنفرانس هفتگی اورولوژی با حضور استاد دکتر آقا میر با موضوع   Vesicoureteral Reflux  در تاریخ 9/7/1397 برگزار شد

ابتدا دکتر راکبی دستیار اورولوژی ادامه مبحث 

Vesicoureteral Reflux

را ارائه داد

ارزیابی مسیر ادراری تحتانی:

تصاویر سیستوگرافیک

دو روش سیستوگرافی داریم:

1- مستقیم: ورود ماده حالب از طریق سوندفولی مجرا

2- غیر مستقیم: ورود ماده حاجب به دنبال ترشح در IVP

غیر مستقیم: اگرچه تهاجمی نیست (به دلیل عدم عبور سوند فولی مجرا)، ولی به دلیل عبور آنته گراد ماده حاجب، در معرض نتایج مثبت کاذب است.

ریفلاکس ممکن است طی یک VCUG بروز نیابد: Cyclic Study میزان دقت تشخیصی را افزلیش می‌دهد (12 تا 20 درصد detection را بالا می‌برد).

ریفلاکس Passive یک فاکتور پروگنوستیک ضعیف برای رفع خودبه‌خودی ریفلاکس است. این حالت بیشتر در بیماران دچار اختلال ادرار کردن (نوروژن یا اکتسابی) مشاهده شده است.

در مورد زمان انجام VCUJ : حداقل یک هفته یا بیشتر از زمان عفونت حاد فاصله می‌دهیم.

در کودک با سابقه پیلونفریت‌های مکرر و مطالعات مکرر منفی قبلی، VCUGحین UTI باید مد نظر باشد.

حین VCUG باید همواره کلیشه‌های تأخیری بگیریم تا Clearance کامل ماده کنتراست از upper tract اثبات شود. (در صورت UPJO همزمان این امر اتفاق نمی‌افتد).

در حضور UPJO و VUR همزمان بهتر است اول UPJO اصلاح شود.

اگر حین انجام VCUG مثانه over fill یا under fill شود، احتمال overdected یا underdetection ریفلاکس (به ترتیب) وجود دارد.

اوروفلومتری

مطالعه کامل اورودینامیک در بیماران ریفلاکسی لازم نیست.

رزیدوی ادراری بالا ریسک فاکتوری برای UTI است.

به دنبال UTI تب دار، فقط DMSA انجام می‌شود و در صورت حضور اختلال سینتی‌گرافیک، سیستوگرافی انجام می‌شود.

اگر DMSA نرمال باشد، نیاز به اوروفلومتری بیشتری نخواهد بود.

سیستوگرافی:

در بررسی ریفلاکس جایی ندارد.

ارزیابی مسیر ادراری فوقانی

ارزیابی سریال مسیر ادراری فوقانی:

پیلونفریت ناشی از ریفلاکس باعث اسکار کلیه، اختلال در رشد کلیه و افزایش هیپرتانسیون رنوواسکولار می‌شود.

سونوگرافی کلیه

مبنای اصلی تصویربرداری کلیه در ارزیابی و درمان VUR، سونوگرافی 

فقدان تمایز کورتیکومدولاری یا افزایش اکوژنیسیته کلیه با درجاتی از اختلال در عملکرد کلیه مرتبط است نشانی از دیسپلازی کلیه که با ریفلاکس‌های high-grade همراه است.

Renal Scintigraphy

استاندارد طلایی ارزیابی عملکرد پارانشیم کلیوی؛ استفاده از DMSAاست.

پس از پیلونفریت، مناطقی از کلیه uptake ایزوتوپ ندارند که پس از مدتی اکثر این نواحی بهبود می‌یابد ولی درصدی اسکاری خواهند شد. لذا DMSA حین دوره حاد UTI فقط در صورت عدم تشخیص قطعی پیلونفریت ارزشمند است.

بروز UTI و پیلونفریت در ریفلاکس‌های شدید بالاتر از موارد Low gradeاست.

ایجاد اسکار در کلیه به دنبال پیلونفریت وابسته به سن است.

بیشترین احتمال ایجاد اسکار به دنبال عفونت: زیر 4 سال (به خصوص در سال اول زندگی).

بروز اسکار کلیوی در بچه‌های بزرگتر در نتیجه تشخیص دیررس، تأخیر در درمان UTI، درمان ناقص UTI و عوامل مؤثر در management بیماری است.

بیشترین بروز اسکار احتمالاٌ به دنبال اولین اپی زود پیلونفریت رخ می‌دهد و اسکارهای آتی در غیاب پیلونفریت، کمتر پیش می‌آید.

در ادامه مقاله ای با موضوع 

Endoscopic correction of vesicoureteral

reflux in children using polyacrylatepolyalcohol

copolymer (Vantris)

ارایه شد که به بررسی تاثیر Polyacrylate-polyalcohol copolymer PPC در درمان رفلاکس میپرداخت و طبق این مقاله تزریق PPC در درمان رفلاکس نتیجه مطلوبی دارد

سپس دکتر رحیمی رزیدنت ارشد بخش 2 بیمار مهم معرفی نمودند:

رادیکال سیستکتومی و لاپاروسکوپی سنگ حالب و استاد دکتر آقامیر راهنمایی های بسیار مفیدی در برخورد با مشکلات این دو بیمار ارایه فرمودند

در پایان استاد دکتر گیتی نورد ادامه مبحث چگونگی بررسی مقالات و مفهوم pvalue در مقالات ارایه نمودند

\